ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΧΗΜΕΙΑ.

 ΧΗΜΙΚΕΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ  ΕΙΝΑΙ Η  ΖΩΗ ΜΑΣ

Η ζωή μας ολόκληρη δεν είναι τίποτε άλλο από χημικές διεργασίες, που γίνονται σε διάφορα μέρη του σώματός μας και κυρίως στους διάφορους αδένες.

Το πειραματικό υλικό που συγκεντρώθηκε από τις διαστημικές δραστηριότητες και εμπειρίες, δείχνει ότι η χημεία του ηλιακού μας συστήματος ταυτίζεται με την παγκόσμια. Οι γνωστοί μας νόμοι της χημείας διέπουν οποιοδήποτε υλικό στο Σύμπαν, αφού η χημική σύσταση των διαφόρων ουράνιων σωμάτων είναι η ίδια.
Από τις χημικές διεργασίες μέσα στο τεράστιο χημείο του Σύμπαντος, δημιουργήθηκαν οι Υπεργαλαξίες, οι Γαλαξίες, τα πλανητικά συστήματα, οι πλανήτες, τα όντα. Από αυτές προήλθαν οι μεταλλάξεις των ειδών, από το πρώτο κύτταρο στον άνθρωπο, κατ εντολήν των ακτινοβολιών του Σύμπαντος. Και είναι αυτό πολύ σίγουρο αφού ο άνθρωπος κατάφερε με τεχνητή υπεριώδη ακτινοβολία να επιφέρει μεταλλάξεις – αλλαγή μορφής- σε ζώα και φυτά.
Στη χημεία είναι στηριγμένη η γέννηση, η ανάπτυξη, ο πολλαπλασιασμός    αλλά και ο θάνατος ενός οργανισμού.
Ο Οργανισμός του ανθρώπου αλλά και κάθε οργανισμός είναι ένα βιοχημικό εργαστήριο, που έχει δύο αιτίες, την εξωγενή και την εσωγενή.
Η εξωγενής προέρχεται από τις ακτινοβολίες κάθε εποχής, από τις οπτικές εικόνες, από τους ήχους, που δημιουργούν τις σκέψεις, τις πράξεις, τα διάφορα συναισθήματα και φυσικά τις διάφορες αντιδράσεις.
Η εξωγενής χημεία προσδιορίζει περισσότερο την υγεία του οργανισμού και την ανάπτυξή του. Παράδειγμα η βιταμίνη D δημιουργείται με την επίδραση της υπεριώδους ακτινοβολίας ενώ η καταστροφή της βιταμίνης Α γίνεται απ τους θορύβους. Η εξωγενής χημεία του οργανισμού είναι σχεδόν ανεξέλεγκτη.
Η εσωγενής αιτία προκαλείται από τη λήψη των τροφών, ποτών, φαρμάκων και άλλων διαφόρων σκευασμάτων. Αυτή είναι η ελεγχόμενη χημεία, αφού είναι στο χέρι μας να δώσουμε στον οργανισμό μας αυτό ή εκείνο το χημικό στοιχείο. Είναι εκείνη που συμπληρώνει ή μειώνει το αποτέλεσμα των εξωτερικών επιδράσεων.

                       ΧΗΜΕΙΑ -  ΑΔΕΝΕΣ -  ΟΡΜΟΝΕΣ

     Ας δούμε  τι ορμόνες παράγει ο οργανισμός, οι ενδοκρινείς αδένες που καθορίζουν την ύπαρξή μας, και ένα μονάχα χιλιοστόγραμμο καθορίζει το πεπρωμένο μας:

ΕΠΙΦΥΣΗ

    Αδένας στο πίσω μέρος  του εγκεφάλου.  Ανιχνεύει το φως και εκκρίνει την ορμόνη  μελατονίνη, που προκαλεί ένα είδος νάρκης, φυσική αντίδραση στο κρύο του χειμώνα, την ανάγκη  για περισσότερη ανάπαυση και ύπνο. Αυξάνεται  περισσότερο σε συνθήκες σκότους και κατά την νύκτα, και έλλειψης υπεριώδους ακτινοβολίας. Και φυσικά περισσότερο το χειμώνα.  Αν ένα άτομο κοιμάται με ανοιχτά τα φώτα, παράγει λιγότερη μελατονίνη. Επίσης όπως φαίνεται μειώνει την έκκριση  ανδρογόνων ή οιστρογόνων, αναλόγως  του φύλου, όταν υπάρχει σε μεγάλες ποσότητες. Γι αυτό η ερωτική επιθυμία μειώνεται.

    Εάν διαταραχθεί ή έκκριση της μελατονίνης,  το άτομο κατά τη διάρκεια της ημέρας, έχει  «τζετ λάγκ», δηλαδή ζαλάδες, νευρικότητα, ατονία, κατάθλιψη, μελαγχολία, άγχος, φοβίες και άλλα.  Η  μελατονίνη εκκρίνεται κατά τις  πρώτες πρωϊνές ώρες, γι  αυτό και ο καλύτερος ύπνος είναι στη διάρκεια αυτών των ωρών. Το παρατεταμένο ξενύχτι μειώνει την έκκριση της ορμόνης.

    Όπως έχουν διαπιστώσει Αμερικανοί ερευνητές που κατόρθωσαν να παρασκευάσουν συνθετική μελατονίνη σε χάπια, η ορμόνη αυτή προφυλάσσει και από τον καρκίνο.

ΥΠΟΦΥΣΗ

     Αδένας βάρους 0,50 γραμμαρίων, στη βάση του κρανίου, που παίζει ρόλο διευθυντού ορχήστρας, αφού με τις ορμόνες που εκκρίνει  ρυθμίζει τη λειτουργία  άλλων αδένων. Εκκρίνει  τη στιμουλίνη  για τη λειτουργία άλλων αδένων, τη μελανίνη για το χρώμα του δέρματος, την ορμόνη της αναπτύξεως (γιγαντισμός –νανισμός), την ορμόνη διεγέρσεως του θυρεοειδούς, διεγέρσεως των επινεφριδίων, την οκυτοκίνη για τη μυϊκή δραστηριότητα, την αντιδιουρητική – αύξηση ή μείωση της αρτηριακής πίεσης, την  προλακτίνη  που ρυθμίζει  τη διαμόρφωση των μαστών και του γάλακτος στις γυναίκες.

ΘΥΡΕΟΕΙΔΗΣ

 Εκκρίνει τη θυροξίνη που αυξάνει τη μεταβολική δραστηριότητα των κυττάρων  και την καλτσιτονίνη που  η έλλειψή της δημιουργεί βρογχοκήλη, ηλιθιότητα, νωθρότητα, ευνοεί την απόθεση  ασβεστίου στα οστά.

ΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΕΙΣ

 Εκκρίνουν ορμόνη  η οποία ελέγχει το ποσοστό του ασβεστίου στα οστά και τη χρήση του φωσφόρου από το κύτταρο. Η έλλειψή της   προκαλεί δυσλειτουργία στο νευρικό και μυϊκό σύστημα.

ΘΥΜΟΣ

 Παράγει  τη θυμοσίνη, που συμβάλλει στο σχηματισμό αντισωμάτων.

ΕΠΙΝΕΦΡΙΔΙΑ – ΝΕΦΡΑ

   Την κορτιζόνη  - ορμόνη άγχους, την κορτικοστερόνη – υδροκορτιζόνη που διεγείρει το σχηματισμό υδατανθράκων, την  αλδοστερόνη  που ρυθμίζει τη στάθμη των αλάτων, την αδρεναλίνη που προκαλεί συναγερμό στον οργανισμό ( αύξηση πίεσης-παλμών- γλυκόζης στο αίμα, για άμυνα)  και την νορεπινεφρίνη  που προκαλεί τα αντίστροφα.

ΠΑΓΚΡΕΑΣ

Παράγει την ινσουλίνη που ρυθμίζει το σάκχαρο στο αίμα, και τη γλυκαγόνο.

ΩΟΘΗΚΕΣ

Τις οιστρογενείς ορμόνες που διατηρούν τη νεότητα των γυναικών και την προγεστερόνη.

ΟΡΧΕΙΣ

 Την τεστοστερόνη και  άλλα ανδρογόνα, που η μεγάλη  ποσότητα τους αυξάνουν την ερωτική δραστηριότητα  του άνδρα.

                                 ΟΡΜΟΝΕΣ  ΕΥΤΥΧΙΑΣ

    Εκτός όσων αναφέραμε  ο εγκέφαλος  εκκρίνει και άλλες πιο ειδικές  ορμόνες  όπως:

ΕΝΔΟΡΦΙΝΕΣ

Ουσίες  σημαντικές για  τη διάθεση. Είναι  φυσικό οπιοειδές, δηλαδή ουσία  που την  παράγει ο οργανισμός για να κάνει   ανεκτό τον πόνο. Εκτός όμως από την παυσίπονη δράση , έχει ψυχότροπο  επίδραση. Είναι ένας από τους βασικούς νευροδιαβιβαστές   ευχαρίστησης και ηδονής  και αυξάνεται  όταν κάνουμε κάτι ευχάριστο. Οι  ενδορφίνες αυξάνονται την άνοιξη και το καλοκαίρι για έναν  ακόμη λόγο, Καθώς φτιάχνει ο καιρός, ο άνθρωπος  έχει περισσότερη διάθεση  για  περπάτημα και άθληση. Η γυμναστική ή και το απλό περπάτημα αυξάνουν την παραγωγή  ενδορφινών και το άτομο νοιώθει ψυχολογικά καλύτερα, χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Ο λόγος, όμως, είναι υπαρκτός και οφείλεται σε αυτό ακριβώς  το πλεόνασμα των ενδορφινών.  Ενδορφίνες παράγονται και στα επινεφρίδια και στους όρχεις, αλλά η δράση τους δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί.

ΝΤΟΠΑΜΙΝΗ

 Είναι κι αυτή μια ορμόνη ευτυχίας, διέγερσης, νευροδιαβιβαστής, αγγελιοφόρος μηνυμάτων, απαραίτητη για να πολεμήσει ο ανθρώπινος οργανισμός το στρες. Οση περισσεύει από την παραγωγή, απορροφάται από τους νευρώνες. Όταν είναι υπερβολική  και δεν μπορεί να απορροφηθεί, προκαλεί σχιζοφρένεια. Παράγεται όταν υπάρχει τριπτοφάνη.

ΤΡΙΠΤΟΦΑΝΗ

Η Τριπροφάνη είναι ουσία απαραίτητη για την καλή λειτουργία του ΚΝΣ, κλειδί στην ευδιαθεσία μας. Περιέχεται στα ψάρια, στο μέλι, στη σταφίδα, στη σοκολάτα, στο ρύζι, στα ζυμαρικά και στο ψωμί.  Αυτή διεγείρει τον οργανισμό να παράγει ντοπαμίνη.

ΚΟΛΙΝΗ

Ουσία για την καλή λειτουργία του ΚΝΣ. Την έχουν τα ψάρια, τα φρούτα, μπανάνες-σταφύλια-βερύκοκα κλπ. Η έλλειψή της προκαλεί  κατάθλιψη.

ΣΕΡΕΤΟΝΙΝΗ

 Ορμόνη  νευροδιαβιβαστής, αγγελιαφόρος μηνυμάτων που δέχεται ο εγκέφαλος  από  το  περιβάλλον. Μειώνεται το χειμώνα γιατί δεν υπάρχει ηλιοφάνεια  και δε γυμναζόμαστε  όσο το καλοκαίρι. Η μείωσή της ανοίγει την όρεξη και τρώμε περισσότερο.

ΑΚΕΤΥΛΟΧΟΛΙΝΗ

Ορμόνη  νευροδιαβιβαστής, αγγελιαφόρος μηνυμάτων που δέχεται ο εγκέφαλος.

ΙΣΤΑΜΙΝΗ 

Ορμόνη των ιστών που προκαλεί διαστολή των τριχοειδών αγγείων του αίματος, αύξηση των γαστρικών υγρών και αναφυλακτικά φαινόμενα.

ΑΜΙΝΕΣ  ΑΓΧΟΥΣ

Η δημιουργία άγχους έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία αμινών άγχους, δηλαδή χημικών ενώσεων αμμωνίας, από τις οποίες απαλλάσσεται  ο οργανισμός με διούρηση.

ΑΝΔΡΟΣΤΕΛΟΝΗ

Ουσία  στο σάλιο που απελευθερώνεται από την περιοχή των γεννητικών οργάνων, και  ενεργεί για να προσελκύσει το  άλλο φύλλο κατά τη διάρκεια  του φιλιού.

             Ο  ΕΡΩΤΑΣ  ΚΑΙ  Η   ΛΟΥΛΙΜΠΕΡΙΝΗ

     Διαπρεπείς επιστήμονες όπως ο Γάλλος νευροφυσιολόγος Ζαν Ντιντιέ  Βενσάν, υποστηρίζουν ότι όλα τα συναισθήματα εξαρτώνται  από τις ποσότητες ορμονών που υπάρχουν κάθε στιγμή στον οργανισμό μας.                                                                               

   Όταν ερωτευόμαστε λέει, έχει αυξηθεί στον οργανισμό μας η ορμόνη Λουλιμπερίνη, που παράγει ο εγκέφαλος. Όταν διψάμε  έχει αυξηθεί η ακετυλκολίνη. Κι όταν πάψουμε να πεινάμε έχει αυξηθεί η χολεκυστοκινίνη ( πεπτίδιο στο έντερο).

     Η νέα βιοχημεία ανακαλύπτοντας συνεχώς την ύπαρξη ορμονών  που δεν προέρχονται από τους ενδοκρινείς αδένες, αποδίδει τη δημιουργία τους στον ίδιο τον εγκέφαλο, πιστεύοντας ότι αυτός είναι το κλειδί της συμπεριφοράς  μας.

   Και να πως το εξηγεί:  εκτός από τα γνωστά  οιστρογόνα, προγεστερόνη, τεστοστερόνη, υπάρχουν κι  άλλα.

   Είναι η αγγειοπρεσίνη, η οξυτοκίνη, η σεροτονίνη και η λουλιμπερίνη. Αυτή η τελευταία  αποτελεί την κατ εξοχήν ορμόνη της σεξουαλικής  επιθυμίας, αλλά δεν δρα μόνη της.  Η οξυτοκίνη  συμβάλλει  στη σεξουαλική ικανοποίηση.

    Χρησιμοποιεί  ένα δρόμο, ικανό να φέρει σε μεταξύ τους επαφή δύο  επίπεδα ουσιώδη για την πραγματοποίηση  της σεξουαλικής πράξης: τον υποθάλαμο και το μέσο εγκέφαλο. Είναι δηλαδή η νευρική οδός που συνδέει τα δύο εγκεφαλικά κέντρα.

    Με τις διάφορες αυτές ουσίες ο εγκέφαλος  δραστηριοποιεί τα ανάλογα νευρικά κέντρα και έρχονται στο φως οι διάφορες επιθυμίες, συναισθήματα  και ψυχικές καταστάσεις.

   Καταλήγοντας θα πρέπει να αναφέρουμε ότι αυτή η δραστηριοποίηση  του εγκέφαλου, για την εμφάνιση της μιας ή της άλλης επιθυμίας, του άλφα ή του β συναισθήματος, έχει απόλυτη σχέση   με τις ορατές και μη ορατές ακτινοβολίες που στέλνουν στη γη τα διάφορα ουράνια  σώματα.

  Ετσι  τολμούμε να  πούμε ότι θα μπορούσαμε να δώσουμε το χρόνο που θα εμφανιστεί  ένα από αυτά τα συναισθήματα, με βάση τα ζωδιακά στοιχεία ενός ατόμου.

   Γεγονός που δεν απέχει από  την αλήθεια, αφού είναι γνωστή και επιβεβαιωμένη η αντίδραση του  κυττάρου στην κάθε ακτινοβολία. Και παράλληλα  γνωστές οι κινήσεις και οι πορείες των πλανητών που περιλαμβάνονται στα ζωδιακά στοιχεία ενός ατόμου.

          ΚΑΙ  ΦΑΡΜΑΚΑ  ΣΤΟ ΣΩΜΑ  ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

   Ο άνθρωπος διαθέτει στο σώμα του τα  καλύτερα, τα πιο φυσικά  φάρμακα σε χίλιες δυο ποικιλίες. Τα παράγει  αδιάκοπα ο οργανισμός του  αφού είναι μια αυτοεπιδιορθούμενη  ηλεκτρική  μηχανή.

    Παράγει   την παυσίπονη  μορφίνη,  υπνωτικά,  και  φάρμακα  για την πρόληψη και θεραπεία  συμφορήσεων και καρδιακών προσβολών, και πολλά άλλα.

  Στην  Καλιφόρνια των ΗΠΑ, στην εταιρία γενετικής μηχανικής  «Τζήντεκ», εντοπίστηκε στο ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου μια ολόκληρη οικογένεια ουσιών  που καταστρέφουν κατ επιλογήν τα καρκινογόνα κύτταρα, όμοιο με την   ιντερφερόνη.

                                                             ΒΑΣΙΛΗΣ  Π.   ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ